Wat een uitdagende tijd tegenwoordig. Zoveel verschillende meningen dat er eigenlijk bijna geen gelijke gevoelens meer zijn. En weer gaan we naar een hoger leven en hierdoor worden de verschillen weer groter dan ze al waren…Een ‘knallend’ roze situatie kan toch veel inzichten geven.
We leven in een chaos van gevoelens en emoties door dat we massaal oordelen, invullen en je eigen verhaal ervan maken en dan ook nog de ander aanwijzen als de schuldige, de boosdoener! Hiermee kwel je jezelf meer dan je denkt en wat heeft een ander te maken met JOUW gevoelens, die zijn van jou!
Wat doe je als anderen jou gaan vertellen dat je niet duidelijk bent of dat je in hun ogen van alles fout doet? Normaal gesproken zou ik mezelf gaan verdedigen en weer gaan uitleggen en nogmaals uitleggen en vragen of het duidelijk is.
In deze tijd is het bijna niet meer mogelijk ‘helder’ voor iedereen te zijn. Ik merkte van de week dat door dicht bij mezelf te blijven en niet mee te gaan in een emotie rollercoaster van de ander dat ik het bij de ander kon laten en gewoon kon aanschouwen wat er gebeurde.
Dat levert voordelen op want je voelt je niet meer geroepen om hun emoties ‘eigen’ te maken.
Je laat de ander in hun waarde met al hun oordelen, invullingen etc. In feite mag je even spiegel zijn.
Je blijft hoog in je energie en je weet wat je ook antwoord, het beeld wat de ander ziet is niet jouw beeld.
Je hebt de behoefte niet meer om de ander te overtuigen dat je toch wel een goed en aardig mens bent.
Je blijft uit een spinnenweb van emoties die je anders dagen zouden overvallen.
Je kunt het gesprek, email of telefoon gesprek kort houden want wat je zegt of uitlegt maakt het beeld erger.
Van de week schreef ik na een mail gericht aan mij vol met verwijten en invullingen gewoon: ‘gelezen, dank je wel’ eronder.
Een conflict van de ander hoeft niet jouw conflict te worden. Hierin heb je ook een keuze.
Je aanvaard de ‘knallend’ roze situatie en je maakt de energie niet eigen. Je laat de emoties van de ander ook echt bij de ander.
Het is niet makkelijk want je wilt jezelf verdedigen en vertellen hoe jij het ziet. Maar dan is het weer JOUW waarheid en de ander voelt zich hierdoor weer niet begrepen en dan zit je in een spinnenweb met allerlei oude patronen van onzekerheid, geen vertrouwen hebben en zelfs soms gevangen in je eigen web omdat je naar anderen wijst die het allemaal wel niet fout doen. Er is geen fout en er is geen goed, iedereen is ‘anders denkend’. Door niet te reageren op andermans (vaak onzekere) gevoelens laat je JUIST de ander in hun waarde en in hun complete Zijn.
Deze tijd vraagt juist om: ‘laat oude conditioneringen los en stop naar anderen te wijzen’. In de ander je slechts een spiegel wat er in je innerlijk afspeelt.
Natuurlijk heb je een verleden maar dat wil niet zeggen dat je steeds erop hoeft terug te vallen. Waarom zou je steeds conflicten opzoeken? Het voelt heerlijk als je ermee stopt…
Persoonlijk doe ik niet meer mee aan lange conversaties op emotie gebied, ieder voelt toch anders en daarover praten heeft GEEN zin.
Open je hart en durf eens liefdevol naar jezelf te zijn en maak de keuze: ik ga voor fijne momenten! Ook op werkvlak want hierin zit voor mij geen onderscheidt. Je bent zowel privé als op werkvlak altijd JIJ! Klodder zo nu en dan eens goed met de roze verf en voel de innerlijke roze kracht om je doelen te bereiken. Alles wat ‘ruist’ op jouw pad om er te komen kun je ook omarmen en weer voortbewegen in volledige vrijheid.
Succes.
Liefs Annemarie