Ik vroeg het mezelf 18 jaar geleden af. Ik voelde me niet fijn, was onzeker en ik begreep niets van mezelf.
Met drie kleine kinderen en zwetende handen rende ik de hele dag van het ene kant naar de andere kant van het huis liep om iets te redden van de ondergang! Ik wilde de moed opgeven totdat ik dacht tussen de luiers, de kinderen verzorgen en de stofdoeken door: ‘hoe zou mijn droom leven er uit zien?’
Vanaf die dag deed ik wat extra’s tussen de was en het verzorgen door. Ik schreef op wat mijn droomleven zou kunnen zijn en daarmee begon mijn persoonlijk avontuur naar geluk.
Na 18 jaar ploeteren, zweten en vooral heel veel ervaren en opschrijven werd ik echt wakker en stond ik in mijn droomleven.
Ik besefte dat ik elke dag mezelf heb wijsgemaakt dat ik er nog niet was. Ik DACHT dat mijn droomleven anders was dan wat ik beleefde. Ik was er bijna toen ik in
het boek: een cursus in wonderen begon.
En wat blijkt: ik stond al die tijd in mijn droomleven. Ik ben de creator van mijn leven.
Ik had niet meer dan ONTEVREDEN gedachten. En ontevreden gedachten maken geen tevreden visie.
Tevreden gedachten maken een stralende levensvisie.
Mijn eerste onderzoek:
Visiecode1: Is het wel werkelijk waar wat je denkt?
Liefs Annemarie
